محمدم...
به پاداش کدام کار خیرت خود را مستحق نافرمانی می دانی؟
چرا با دیدن نعمت های خداوند ، نا سپاسی می کنی؟
این مرام عاشقان نمی باشد!
باشد که در آستانه روزی که چشم بر جهان گشودی برای خود یادآوری کنی داروندارت را ..... ببینی چه سهمی در این بین برای معشوقت که همه دارایی توست کنار گذاشته ای!
باشد که برای هزارمین بار به خودبگویی که غرور با عشق سازگار نیست...
باشد که بدانی در این دنیا ، آری در همین دنیای خاکی، دنیا منتظر تو نمی ماند پس لحظه ها را دریاب چرا که بهترین موقعیت بندگی در همین لحظات به وجود می آید...
باشد که عهد ببندی که برای خدا کار کنی نه کارت را برای خدا انجام دهی...
باشد که بدانی انسان هایی در اطرافت هستند که به تو نیاز دارند....نه به خاطر این که آدم توانایی هستی بلکه به خاطر این که انسانیت را به جا بیاوری از کمک به آن ها دریغ مکن...
باشد که بدانی الفبای بندگی در عمل است
مبادا فکر کنی در جایی که خدا هست ، بنده اش می تواند کارگشایت باشد....
مدام و در هر لحظه برای خود یادآوری کن که ما مکلف به تکلیفیم نه نتیجه....
سلام
خطابه ی زیبایی بود .برای اویی که نامش محمد است (احتمالاخودتان)ومحمد (ص)گونه خواهد بود اگر هم نیست سعی خواهد کرد که محمد(ص) گونه باشد چون نام محمد رابا خود به همراه دارد ومی طلبد چون او بودن را..... چون اوزیستن را .......وچون او مردن را.........
سلام دوست عزیز
از اینجا می گذشتم که وب قشنگتون رو دیدم.
موقع خوندن آدم حیفش میاد بقیه اش رو نخونه
امیدوارم همیشه موفق و سر زنده وسرحال باشن.
قدم روی چشممون بذارین خوشحال میشیم