چشم های من

این جزیره ها که در تصرف غم است
این جزیره ها که از چهار سو محاصره است
در هوای گریه های نم نم است
گر چه گریه های گاه گاه من
آب میدهد درخت درد را
برق آه بی گناه من
ذوب می کند
سد صخره های سخت درد را

فکر می کنم عاقبت
هجوم ناگهان عشق
فتح می کند
پایتخت درد را.......