وظیفه تو در برابر دوستان.

در برابر برادرت این مطالب را بر خود تحمل کن:به هنگام قطع‏رابطه از ناحیه او تو پیوند نما، و هنگام قهر و دوریش،لطف و نزدیکى.

در برابر بخلش،و بذل و بخشش.و در زمان دوریش،نزدیکى،به هنگام سخت‏گیریش نرمش به هنگام جرمش قبول عذر،آنچنانکه گویا تو بنده او هستى.

و او صاحب نعمت تو است.(اما)بر حذر باش از اینکه آنچه گفته شد درغیر محلش قرار دهى یا درباره کسى که اهلیت ندارد به انجام رسانى.هرگزدشمن دوست‏خود را به دوستى مگیر!که با اینکار با دوستت‏به دشمنى برخاسته‏اى‏نصیحت‏خالصانه خود را براى برادرت مهیا ساز!خواه نیک باشد یا بد،خشم را فرو خور که من جرعه‏اى شیرینتر و خوش سرانجام‏تر و لذت‏بخش‏تراز آن ندیدم.با کسیکه با تو به خشونت رفتار کند نرمى پیش گیر،که بزودى‏او در برابر تو نرم خواهد شد.با دشمن خود با فضل و کرم رفتار کن،که‏در میان یکى از دو پیروزى شیرین‏ترین را بر گزیده‏اى.اگر خواستى پیوندبرادرى و رفاقت را ببرى جاى دستى برایش باقى بگذار که اگر روزى خواست‏باز گردد و بار دیگر با تو دوست‏شود،بتواند.کسى که بتو گمان نیکى بردبا(عملت)گمانش را تصدیق کن!

هیچگاه به اعتماد رفاقت و یگانگى که بین تو و برادرت هست‏حق اورا ضایع مکن!زیرا آنکه حقش را ضایع مى‏کنى با تو برادر نخواهد بود.

سعى کن خاندانت‏بدترین افراد نسبت‏به تو نباشند.به کسیکه با تو علاقه‏ندارد علاقمند مباش! نباید برادرت در قطع پیوند برادرى نیرومندتر از تو دربر قرارى پیوند،و نه در بدى کردن قویتر از تو در نیکى کردن باشد! ظلم و ستم کسیکه بر تو ستم مى‏کند زیاد بر تو گران نیاید چرا که در حقیقت‏بزیان خود و سود تو تلاش مى‏کند(و سرانجام بر او پیروز خواهى شد) پاداش‏کسیکه تو را خوشحال مى‏کند این نیست که باو بدى کنى..... 

وصیت امام علی(ع) به فرزندش امام حسن(ع)