دیروز در قسمت نظرات و برای مطلب گریه های نم نم نظری گذاشته شد به قلم افسانه در وبلاگ خاطرات کهنه و شعر های نو:
حرفهایی هست برای گفتن
که اگر گوشی نبود نمی گوییم.
وحرفهاییست برای نگفتن
حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورد.
وسرمایه ماورایی هرکس
حرفهاییست که برای نگفتن دارد .
حرفهایی که پاره های بودن آدمیندو هرگز گفته نمی شوند مگر اینکه مخاطب خویش را پیدا کنند.
با تشکر از افسانه خانم
سلام
منم اینو تو وبلاگم دارم.
نوشته ی شاندل شاعر فرانسویه.
واقعا قشنگه!
من اسم نویسنده اون رو نمی دونستم ممنون که گفتید...دیدم این مطلب بی مربوط به عنوان وبلاگ نیست قرارش دادم..
سلام ممنونم از لطفتون
من این جمله رو خیلی دوست دارم همه ما حرفهایی برای نگفتن داریم واونا رو هم به هیچکس نخواهیم گفت از وبلاگ زیبایتان هم بسیار خوشم اومد بازم بهتون سرمی زنم
منتظرنظرات زیباتون هستم...
khili ziba bud
webloge ghashangi dari
دوباره سلام.
راستش دفعه ی اول، اسم وبلاگتون منو یاد این شعر انداخت، واسه همین جذبش شدم.
از لطفتون ممنونم